Dupla periferia: repensando os horizontes disciplinares da relação entre arquitetura e urbanismo
Visualitza/Obre
Cita com:
hdl:2117/133602
Tipus de documentText en actes de congrés
Data publicació2018-06
EditorDepartament d’Urbanisme i Ordenació del Territori. Universitat Politècnica de Catalunya
Facultad de Arquitectura, Urbanismo y Diseño de la Universidad Nacional de Córdoba
Facultad de Arquitectura, Urbanismo y Diseño de la Universidad Nacional de Córdoba
Condicions d'accésAccés obert
Llevat que s'hi indiqui el contrari, els
continguts d'aquesta obra estan subjectes a la llicència de Creative Commons
:
Reconeixement-NoComercial-SenseObraDerivada 3.0 Espanya
Abstract
A realidade socioespacial latino-americana impõe grandes desafios à disciplina da Arquitetura e Urbanismo (A&U), demandando a renovação do pensamento sobre o processo de urbanização que, apesar de planetário, denota problemáticas particulares nessa porção do globo, na periferia do capitalismo. A sobreposição dessa condição periférica global e local – a dupla periferia – que resulta na segregação socioespacial na cidade, submetida também aos imperativos de uma ordem econômica mundial desigual, é examinada neste artigo devido ao seu potencial problematizador, que permite um amplo debate disciplinar. Essa discussão se baseia nas questões metodológicas da pesquisa de doutorado em desenvolvimento, intitulada Arquitetura para cidades da América Latina: distâncias e aproximações entre São Paulo e Medellín. Na tese o tema da periferiaé tratado como um paradigma espacial, sendo analisado por meio de noções lefebvrianas sobre a produção do espaço. O objetivo é refletir sobre os potenciais de renovação da disciplina ao ampliar sua compreensão sobre as relações entre forma urbana e forma social. The Latin American socio-spatial reality poses major challenges to the discipline of Architecture and Urbanism (A&U), demanding a renewal of thought about the process of urbanization that, despite being planetary, denotes particular problems in this part of the globe, on the periphery of capitalism. The overlapping of this global and local peripheral condition - the double periphery - that results in socio-spatial segregation in the city, also submitted to the imperatives of an unequal world economic order, is examined in this article due to its problematizing potential, which allows a wide disciplinary debate. This discussion is based on the methodological issues of the doctoral research in development, titled Architecture for cities of Latin America: distances and approximations between São Paulo and Medellín. In the thesis the theme of the periphery is treated like a spatial paradigm, being analyzed by means of Lefebvrian notions on the production of the space. The objective is to reflect on the renewal potentials of the discipline by broadening its understanding of the relationship between urban form and social form.
CitacióWilderom, M. Dupla periferia: repensando os horizontes disciplinares da relação entre arquitetura e urbanismo. A: Seminario Internacional de Investigación en Urbanismo. "X Seminario Internacional de Investigación en Urbanismo, Barcelona-Córdoba, Junio 2018". Barcelona: DUOT, 2018.
Dipòsit legalB-15.590-2013
ISSN2604-7756
Fitxers | Descripció | Mida | Format | Visualitza |
---|---|---|---|---|
91BCN_WilderomMariana.pdf | 309,4Kb | Visualitza/Obre |