Cidades capitais e mobilidade urbana: o caso de Barcelona
Visualitza/Obre
Cita com:
hdl:2099/16042
Tipus de documentText en actes de congrés
Data publicació2014-06
EditorDepartament d’Urbanisme i Ordenació del Territori. Universitat Politècnica de Catalunya
Maestría en Planeación Urbana y Regional. Pontificia Universidad Javeriana de Bogotá
Maestría en Planeación Urbana y Regional. Pontificia Universidad Javeriana de Bogotá
Condicions d'accésAccés obert
Llevat que s'hi indiqui el contrari, els
continguts d'aquesta obra estan subjectes a la llicència de Creative Commons
:
Reconeixement-NoComercial-SenseObraDerivada 3.0 Espanya
Abstract
O artigo trata das cidades capitais e da circulação urbana, conceituando termos de mobilidade e
acessibilidade e discorrendo sobre a problemática do planejamento da mobilidade e da sustentabilidade dos
transportes nas cidades contemporâneas. Parte do princípio da insustentabilidade do transporte coletivo e
através de revisão bibliográfica foca o tema da necessidade do planejamento do transporte para as áreas
urbanas e metropolitanas, da sua organização e da priorização do transporte público e coletivo frente ao
veículo particular. Como estudo de caso, aborda o transporte urbano na cidade de Barcelona e seus
principais modos de transporte coletivo: o metrô, o trem e o ônibus, contextualizando e diagnosticando cada
modalidade. Apresenta para análise a Avenida Diagonal, concebida no Ensanche de Cerdá, em 1859, sua
evolução e os projetos viários municipais implementados para a mesma. Conclui que a cidade ainda carece
de um planejamento integrado para os transportes, mas coloca que em parcelas da Avenida Diagonal
(trecho Glorias-Fórum), esta apresenta uma organização e integração modal exemplar. This paper discusses about capital cities and urban traffic, conceptualizing terms of mobility and accessibility
and considering the issue on transportation mobility and sustainability planning in contemporary cities. It
focuses the issue of transportation planning for urban and metropolitan areas, its organization and yet,
prioritizing public transportation before the private vehicle. It approaches urban transportation as a case
study in Barcelona and its main public transportation means, to wit: metro, trains and bus, contextualizing,
making reference and diagnosing each modality. It presents Diagonal Avenue for analysis, which was
conceived at Ensanche de Cerdá in 1859, its evolution and road municipal projects for it. It concludes that
the city still lacks an integrated planning for transportation, but it mentions that it presents a modal and ideal
organization and integration in some parts of Diagonal Avenue.
CitacióGelpi, Adriana; Kalil, Rosa Maria Locatelli; Spielmann, Tanise. Cidades capitais e mobilidade urbana: o caso de Barcelona. A: Seminario Internacional de Investigación en Urbanismo. "VI Seminario Internacional de Investigación en Urbanismo, Barcelona-Bogotá, junio 2014". Barcelona: DUOT, 2014.
Dipòsit legalB-15.590-2013
ISSN2339-6598
Fitxers | Descripció | Mida | Format | Visualitza |
---|---|---|---|---|
116_BCN_Gelpi.pdf | 2,570Mb | Visualitza/Obre |